Mantua 789 Cutty Sark van Sergal
Bouwdoos in houtbouw op schaal 1/78
lengte 115 cm
breedte 165 mm
hoogte 660 mm
houten delen zijn uitgelaserd, beslagdelen in de doos hoofdzakelijk van messing en hout, rood koperen plaatjes voor onder de waterlijn zitten in de doos
romp bestaat uit dubbele beplanking
duideljke bouwtekeningen, en tekst in het italiaans, engels, duits, frans en nederlands
De Cutty Sark was bestemd voor de Chinese theehandel, in die tijd een intens concurrerende race over de hele wereld, van China tot Londen, met enorme winsten voor het schip om met de eerste thee van het jaar aan te komen. In de beroemdste race, tegen Thermopylae in 1872, verlieten beide schepen samen Sjanghai op 18 juni, maar twee weken later verloor Cutty Sark haar roer na het passeren van de Sunda Straat, en arriveerde in Londen op 18 oktober, een week na Thermopylae, voor een totale passage van 122 dagen. Haar legendarische reputatie wordt ondersteund door het feit dat haar kapitein ervoor koos om deze race voort te zetten met een geïmproviseerd roer in plaats van in de haven voor een vervanger, maar werd slechts één week verslagen.
De klipper verloor het uiteindelijk van de stoomschepen, die door het onlangs geopende Suezkanaal konden varen en betrouwbaarder, zo niet sneller, goederen konden leveren, wat beter was voor het bedrijfsleven. De Cutty Sark werd vervolgens gebruikt in de Australische wolhandel. Onder leiding van de gerespecteerde kapitein Richard Woodget deed ze het heel goed, met een tijd van slechts 67 dagen tussen Australië en Engeland. Haar beste run, 360 zeemijlen in 24 uur, was naar verluidt het snelste van alle schepen van haar grootte.
In 1895 verkocht Willis haar aan de Portugese firma van Ferreira en werd ze naar de firma omgedoopt. In 1916 werd ze van de Kaap de Goede Hoop ontmast, verkocht, in Kaapstad als barquentijn hergeboekt en omgedoopt tot de Maria do Amparo. In 1922 werd ze gekocht door kapitein Wilfred Dowman, die haar in haar oorspronkelijke staat herstelde en haar gebruikte als een stationair trainingsschip. In 1954 werd ze in Greenwich drooggelegd.